Meer dan een jaar dacht ik na over Sara Paletti. De hoofdpersoon die me zo dierbaar is. Omdat ze me doet denken aan hoe ik zelf vroeger was. Toen ik een tijdje geleden uit lunchen was met mijn uitgeefster, Thille, zei ze dat zelfs zij aan mij moest denken bij het lezen van Sara Paletti. Ik groeide op in een niet al te beste buurt in Hilversum. Mijn ouders waren er gaan wonen omdat ze in Amsterdam studeerden, en ons huis was groot en dicht bij het station. Wat ze niet wisten, was dat het ook de beste buurt was om als kind op te groeien. Aan de ene kant de hei en aan de andere kant rijen met galerijflats en duistere steegjes en achterommetjes. Plek zat om avonturen te beleven. Ik leefde op straat, voetbalde, bouwde hutten en was lid van een geheime club, de Zwarte Hand. Dat de kinderen om mij heen geen studerende ouders hadden, wist ik niet. Maar ik maakte goede sier met ouders die altijd thuis waren. Malle hippie-ouders waar je altijd welkom was.
Thuis
Mijn eigen thuis was warm en gezellig. Het werd de inspiratie voor Sara Paletti. En misschien dat ik daarom wel zo van dit boek hou. Omdat ik al schrijvend terug kan naar mijn leven op straat. Toen ik alle avonturen kon beleven waar ik later over ging schrijven. En al die leuke kleurrijke mensen in het boek hebben allemaal echt bestaan. Mijn lieve Marokkaanse oom die af en toe bij ons kwam wonen, mijn bijzondere vriendschap met mevrouw de Jong, de beste buurvrouw ooit en de mevrouw met het hondje, die mij als kind altijd beloofde dat ik op een dag op de rug van haar Deense dog door de buurt mocht lopen.

Katrien
Nu het boek af is, en mijn uitgeefster het heeft gelezen en goedgekeurd, ligt het manuscript bij Katrien Holland, de illustratrice. Tijdens het schrijven van het boek vertelde ze me dat de oude man met de stok, die ik had verzonnen, al tekenend haar vader was geworden. Daarom kreeg hij in dit boek een extra grote rol. Sterker nog, zonder de oude man met de stok was dit verhaal nooit zo mooi geworden. Deze zomer ligt het boek in de winkel. Ik kan zelf bijna niet wachten tot de tekeningen af is, het is opgemaakt, gedrukt en verzonden.
Manon Sikkel, 1 mei 2023